چرا اپوزسیون‌های سکولارِ داخل و خارج کشور زودتر با هم متحد نمیشن. پس از اتحادشون می‌تونن با یک بیانیهِ مشترک، قدمی بزرگ و رو به جلو برای جنبش آزادیخواهیِ مردمی بردارند و امیدی دوباره در شریان جنبش جاری کنند.
طرف صحبتم با آقای مجتبی واحدی، آقای امیر ارجمند، آقای بنی‌صدر و آقای پهلوی و دیگر فعالان سیاسیست. قبل از اینکه خیلی دیر بشه خواهشاً، به خاطر مردم ستم کشیدهٔ ایران وارد عمل شید. مطمئن باشید که این اتّحاد با حمایت جامعه ایران مواجه خواهد شد.
در این شرایط سخت و بحرانی، اتلاف وقت میتونه شرایط رو خیلی بدتر کنه.
جاوید ایرانزمین
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen